Geen onderdeel van een categorie

Wat een mooie nieuwe dag; de zon staat al aan de hemel, de vogels geven een prachtig concert, de een na de ander komt in beweging op deze dag vol van activiteiten.

Gisteren begonnen we de dag anders; de bomen werden ruim voorzien van vocht….

Johan en Alex zijn inkopen wezen doen voor de 150 kinderen die we vandaag willen zegenen met kleding en een knuffel. Dat ging niet geheel vanzelf; zij gingen na het ontbijt naar de winkel en waren door omstandigheden pas om 16.00 uur klaar!

Johan: “Wat een dag.”

De ochtend begint in de zegen van de regen. Toen het ene deel van ‘t team, Alex en Johan, vertrok om kleding en speelgoed in te kopen, maakte de rest zich gereed voor de middag. Vandaag gaan we One Basics geven in een afkickkliniek met 30 mannen en hen proberen te laten zien wat hun natuur is in Christus.

Ik, Johan, kwam aan in de kledingwinkel en we gaven aan wat we wilden.

We hadden een lijst met slippers en kleding. 150 pakketjes moeten er gemaakt worden. Nou, de meiden van de winkel zouden dat wel regelen. Dat gaf ons even de tijd om naar de speelgoedwinkel te gaan, waar ‘t lekker rustig was.

Nadat we ons naar binnen hebben kunnen worstelen, begonnen wij aan de onmogelijke strijd om 150 cadeaus zowel voor jongens als meisjes te verzamelen zonder gek te worden. Een jongen van de winkel ging ons wel even helpen. 

Nadat wij wonder boven wonder dit hadden voltooid, bleek dat de telling niet klopte en gingen we alle 150 cadeaus weer opnieuw uitpakken en inpakken.

Toen we door de stromende regen aan waren gekomen met een trein van helpende mensen, begin ‘t avontuur om dit allemaal redelijk normaal in de auto te krijgen.

Nadat we dit op bovennatuurlijke wijze hadden volbracht en de vrucht van de Geest geduld  zich uitermate manifesteerde, gingen wij op weg naar de kledingwinkel want daar ligt alles netjes klaar. We liggen op schema, want we moeten op tijd terug zijn om naar de kliniek te vertrekken met de groep.

Aangekomen met een volgeladen auto lopen we hoopvol de kledingwinkel binnen waar we de dames onze slippers zien inpakken. Het ziet er niet uit als 150 paar. Ik zeg dit ook en ze antwoord: ‘150 paar? Nee u heeft een heleboel weggestreept op de lijst.’ Wat zij hier niet weten, is 4 strepen en een streep erdoorheen is 5.

Dus ook hier konden we weer helemaal opnieuw beginnen.

Maar met de blijde gezichten van de kindertjes in het vooruitzicht konden wij ook deze taak in liefde volbrengen.

Het leven van een evangelist is niet altijd voorop staan waar eer te behalen is, maar juist op de achtergrond om anderen te laten schitteren.

In dit geval in de mooie nieuwe kleertjes die jullie allemaal hebben bekostigd! Dat dit aardig wat spanning heeft gegeven, daar voelen de kinderen niks van en zullen schitteren als de zon door deze daad van liefde en warmte die wij dankzij Vader aan hun mogen uitdragen…”

Inmiddels aan de andere kant…

De rest van ons is op het project gebleven. Brenda heeft zich druk gemaakt met de website; Wilma, Henri en Dennis zijn wezen wandelen; degenen die in de middag een les discipelschap zouden geven, hebben zich daarop voorbereid en Bella heeft lekker gekleurd en ons vermaakt.

Om twee uur zijn we richting kliniek gegaan, waar we om 18.00 uur pas aankwamen omdat we onderweg Johan en Alex met ons mee zouden nemen. Dit duurde echter even, maar toen ze aankwamen, hadden ze een auto overvol geladen met kleding en speelgoed voor de pakketten voor de kinderen. Wij willen jullie bedanken dat jullie hierin hebben geholpen om dit mogelijk te maken. Ik kan de blijdschap van de kinderen nu al voor mij zien!

Om zes uur waren wij bij de kliniek waar we de 25 mannen die daar waren, hebben getraind in discipelschap. Wat een honger en wat een respons bij deze mannen. Na de training heeft Johan uitgelegd hoe je als discipel van Jezus voor anderen kunt bidden. Geweldig hoe God zich door deze mannen heen openbaarde in wonderen en tekenen; enkelen van hen baden voor anderen en verschillende fysieke klachten werden genezen, zoals rugklachten, knieklachten.

Vervolgens hebben wij velen van hen gedoopt in de Heilige Geest. Na deze training hebben we heerlijk met de mannen gegeten. Met een vol en voldaan gevoel zijn we naar het project, “ons huis”, gereden. Na nog even nagepraat te hebben zijn we, de een na de ander, heerlijk onder zeil gegaan.