Geen onderdeel van een categorie

Weer een heerlijke dag! Na zoveel hele dagen achter de rug te hebben gehad, en het zonnetje dat weer geweldig schijnt, zijn zowel ik als een aantal dames richting Atibaia gereden om wat te winkelen.

Het is een schril contrast met de andere dagen waar ik behoorlijke armoede heb gezien. En ik meer bezig was om liefde uit te delen, door middel van een knuf, een broodje, een kopje koffie, gebed.  Nu was het even tijd voor een uitje, het centrum van Atibaia is knus en niet al te druk. Hier en daar doet het me denken aan een ietwat drukker dorpswinkelstraatje, waar de prijzen behoorlijk laag bleken.

Na zo een 3 uurtjes rondgelopen te hebben, een patatje mayo te hebben gegeten, slippers gepast, souvenirs gekocht voor al mijn kindjes, was het alweer tijd om terug naar het missiehuis te gaan, omdat we later nog naar een kerkdienst gingen.

Tijdens het klaarmaken voor de kerkdienst, (waar overigens niet iedereen van de groep mee naartoe is gegaan, en even een lekkere vrije avond heeft genomen) besefte ik dat dit leek op een uitje, omdat ik mijn eigen stijl kleding weer aan kon trekken (zullen de dames onder de bloglezers wel begrijpen). Alhoewel ik de gele en roze shirtjes prachtig vind!

Eenmaal in de kerk waar Johan zou spreken, valt me een heel mooi meisje op en ik begin met haar te praten. Enne nee, niet in het Portugees, gelukkig kon ze een beetje Engels spreken. Samen met Ester spraken we woorden van leven over haar uit en hebben we voor haar gebeden. Ze huilde en lachte tegelijkertijd. Nu heb ik er nog een zusje bij en kwam ze gezellig naast me zitten.

Tijdens de dienst, die explosief goed was, zag ik de tranen rollen over haar mooie gezichtje en vaak tikte ze me even aan en keek dan naar me, met zo een prachtige smile. Ze vertelde me na de dienst dat het leek alsof Johan persoonlijk tot haar sprak.

Grappig detail was dat Johan de preek die hij voorbereid had, niet uitsprak maar iets anders op zijn hart kreeg. Geweldig toch, genezingen, blije gezichten, opgeluchte harten, was de vrucht van het Woord en gebed, nieuwe inzichten, mensen kwamen massaal naar voren. Maar wat ik het allerbeste vond, was dat ze nu zelf de sleutels hebben om ook voor anderen op straat, in de supermarkten, bij de benzinepomp, op school, noem maar op, te bidden in autoriteit voor zieken en zij dit nodig hebben.

Ik ben zeer dankbaar dat ik deze ervaringen heb mogen opdoen hier in Brazilië!