Geen onderdeel van een categorie

Het is een uurtje of half 6 dat ik wakker gemaakt wordt door het zonnetje en de vele dierengeluiden, dat ik besluit even lekker naar buiten te gaan. Gisteravond in het donker aangekomen, dus zie de omgeving eigenlijk voor het eerst. Wat is het hier mooi! Heerlijk om zo midden in de natuur te zitten.

Na het goede en stevige ontbijt zijn we begonnen met het programma door eerst tijd met God te hebben. Voor jezelf en daarna in de groep. Bijzonder hoe open de groep is en iedereen makkelijk van alles deelt. Ik zei aan het einde van de dag ook:  ‘Ik heb het gevoel alsof ik hier al veel langer ben dan één dag!’ Al met al dus een goed begin van deze missietrip!

s´Middags gingen we de favella’s in om te flyeren voor het event wat we deze week gaan organiseren, maar meer nog om de mensen te leren kennen. Voor de meesten en voor de anderen was het een mooi weerzien van relaties die opgebouwd zijn. Dit maakte veel indruk op me! Toen we bij bekend terrein waren, renden de kinderen in de armen van Danila en Allart en anderen. En de blijdschap van de kids was zo zichtbaar van hun gezicht te lezen…Het raakte me echt dat ze zo’n impact op die mensen hadden gemaakt door er gewoon te zijn voor ze en ze lief te hebben. God is goed en Zijn liefde en trouw spatte ervan af. Het steeds weer terugkomen naar de zelfde plek zorgt voor een hechte band en ik bedacht me dat dat wat de One In Him Foundation doet, echt blijvend impact heeft en veel vrucht draagt!

Even later kwamen we nog even terug en was ik weer zo onder de indruk dat ik dacht: ‘Ik moet iets, ik wil ze wat geven. Wat kan ik doen Heer?’ Toen zag ik een stoer mannetje van een jaar of 14-15 staan en ik dacht: ‘Ik ga er gewoon op af met een vertaler en zie wel wat er van komt.’ En ik begon te zeggen dat God hem zag en de jongen heel persoonlijk kende en onwijs van Hem hield. Dat God hem nooit los zou laten en een geweldig plan met Hem heeft. Nu ik dit schrijf, word ik er weer emotioneel van omdat het hem echt raakte… Zijn naam is Renan en ik vroeg: ‘Mag ik voor je bidden?’…  ‘Jazeker, graag,’ was het antwoord! Wat een voorrecht om zo met de Heer te wandelen en Zijn hart dat klopt voor die mensen te kunnen laten zien.

’s Avonds gingen we naar Holambra, naar een kerk van Paul en Jill Opstal. Ik zat te denken weer aan: ‘Wat zouden we kunnen brengen wat kunnen we doen,’ maar ik ontving alleen maar. Waar ik de afgelopen 2 dagen nog bezig was de drukte en moeilijk denken los te laten en te ontspannen, viel het tijdens de prachtige en krachtige aanbidding steeds meer van me af. En toen kwam het Woord van Jaap en dat was ook helemaal raak! Het was echt gewoon een geweldig feest. Wat een groot God hebben wij! Iedereen enorm gezegend en vervolgens gingen we nog met mensen bidden en zagen we veel mensen bemoedigd!

Toen kwam er de lange terugweg om lekker snel het bed in te duiken. Ben zo dankbaar dat ik hier mag zijn en zie uit wat de Heer nog meer heeft deze 2 weken! Eén ding weet ik: dat Hij alleen maar goed is en licht en dat er in Hem in het geheel geen duisternis is! En dat zijn wonderbare licht hier overal mag en ZAL schijnen!

Rik van der Noord