Geen onderdeel van een categorie

Terugkerend ritueel – we staan weer vroeg op voor het ontbijt. Vandaag is het onze laatste dag in dit mooie en gastvrije land. Eigenlijk zouden we vandaag alleen onze koffers inpakken, beetje ‘chillen’ en dan naar het vliegveld om terug naar huis te vliegen.

Het ging anders dan gedacht.

We waren allemaal zo teleurgesteld dat we afgelopen donderdag slechts 100 voedselpakketten konden uitdelen en dus mensen moesten teleurstellen, en de Foundation heeft een oproep op facebook geplaatst met het verzoek om alsnog donaties te doen. Deze oproep werd door veel mensen gedeeld en al snel stroomden extra giften binnen. Dankzij deze giften hebben we vandaag nog meer rijst en voedselpakketten uit kunnen delen in de favela.

Eenmaal aangekomen in de favela splitsen we ons op in vier groepen. Iedere groep krijgt een aantal bonnen. Vanwege het tijdgebrek, wij moeten immers op tijd op het vliegveld zijn, hoeven we deze ‘alleen’ maar uit te delen in wijken waar we nog niet waren geweest. Ik ga op pad met de groep van Brenda.

We lopen door straatjes waar Brenda meerdere bekenden tegenkomt. We geven de bonnen uit maar het gaat niet snel genoeg. Binnen het uur moeten we alle bonnen vergeven hebben, want dan begint het uitdelen van de voedselpakketten. We komen op een gegeven moment bij twee dames die de bon ‘weigeren’. Volgens hen zijn er mensen in de buurt die het zwaarder hebben en die hebben meer recht op de bon.

We wijken uit naar een andere buurt (straat) en ineens sta ik in een huis waarvan de eigenaar meerdere zwerfkatten opvangt. De lucht is dan ook werkelijk niet te harden. Toch blijven we even om voor deze vrouwen te bidden en laten een bon achter. Ook bidden we voor een man die al een aantal jaar weduwnaar is. Hij woont daar met z’n drie zonen. Meer dan een woon- en slaapkamer is het niet. Nergens niet, eerlijk gezegd.

Wanneer de tijd voorbij is, gaan we terug naar de truck waar de pakketten worden uitgedeeld.  Weer staan de mensen keurig in de rij te wachten. Na het ‘startschot’ worden de pakketten uitgedeeld bij inlevering bon. Er staan ook verschillende mensen in de rij die geen bon hebben, maar de gok wagen. Gelukkig hebben wij niet alle bonnen uitgedeeld en waren er ‘extra’ pakketten. Zo hebben we ook mensen blij kunnen maken bij wie we niet aan de deur hebben gestaan, dus minder teleurgestelde gezichten.

We worden net voor het uitdelen van de pakketten door één van de bewoners gefêteerd op koffie en vers gebakken cake! Mensen die al zo weinig hebben en ons dat aanbieden……daar mag je gewoon geen nee tegen zeggen!

Nadat alles is uitgedeeld, verlaten we de favela. Dit keer met een veel beter gevoel dan afgelopen donderdag. ’s Middags brengen Brenda en Johan ons naar het vliegveld. Ons avontuur zit erop, maar niet voor Johan en Brenda. Zij gaan komende week nog een keer naar de favela om dekens en rijst uit te delen.

Persoonlijke notitie: Ik wil iedereen bedanken. Alle donateurs die middels hun giften deze missietrip mede hebben mogelijk gemaakt. Jaap Dieleman, voor zijn inspirerende toespraken. Abraham Laisina voor zijn prachtige liederen. Roberta onze miracle-maker en kokkin, echt heerlijk gegeten, (mede) dankzij haar. Alexandro voor het vertalen en het autorijden. Alle andere vertalers. Alle mede-missionarissen voor hun inzet, gezelligheid en goede gesprekken. And last but not least: Brenda en Johan. Jullie zijn echt een zegen van God. Keep up the good work. Weet zeker dat al jullie dromen waar worden gemaakt!