Geen onderdeel van een categorie

Ook deze dag begonnen we met ons gebruikelijke aanbiddings-overdenkingsuur, dit keer verzorgd door Anita. Wat vind ik het elke dag weer genieten om samen eerst God te aanbidden en al zingend en biddend Jezus’ naam, de Naam boven alle namen, uit te spreken over die dag, en vandaag over de straten en de kinderen waar we heen gaan. 

Dit zet echt de toon van de dag. In Zijn Naam mogen we uitgaan, en dat dringt deze dagen steeds een laagje dieper door. Na het ontbijt vertrokken we naar één van de sloppenwijken in São Paulo voor een kinder-event. Het is vandaag een nationale feestdag en iedereen is vrij.  

250 kinderen waren uitgenodigd en de springkussens, glijbaan, popcorn- en suikerspin makers stonden al klaar toen we aan kwamen. Wat fantastisch om de kinderen zo een dag vol ontspanning en aandacht te kunnen geven. Ontspanning: door even kind te kunnen zijn, spelend, glijdend, touwtje springend, te zeepsop-water-voetballen of hoe dat ook maar heten mag. En aandacht: door dit samen met hen te doen en hen te schminken of de nagels te lakken, waarbij het gave is dat je ze ondertussen kunt zegenen: taal maakt dan niks uit. Biddend dat zij ook iets op mogen pikken en kunnen proeven van het feit dat zij kostbaar zijn, dat God hen ziet en van hen houdt. De vertalers waren er trouwens wel weer bij, om te helpen bij gesprekken en gebeden. Gebed, wat zowel door de kids als ouders werd gevraagd. 

Ondertussen was een deel van ons (waaronder ik) bezig om zo’n 350 broodjes klaar te maken: in elk geval één goede maaltijd voor hen vandaag. En hoewel het merendeel volgens mij stapels suikerspin en popcorn achter de kiezen had, gingen ook deze broodjes snel weg.  Het is zo gaaf om hen hiermee te kunnen helpen, maar ik vind het ook ontzettend schrijnend om bij sommigen de schaamte te zien om een broodje (zoals vandaag) of voedselpakket (eerder) te ontvangen. Gelukkig ontvingen ze het wel en was het heerlijk om te zien hoe de kinderen van deze dag genoten. Wij trouwens net zo hard. 

 Na het avondeten (hm…. we groeien hier alle kanten op: omhoog en in de breedte (citaat van Pieter)… tė lekker elke keer) kregen we nog een studie van Johan over het bestuderen van de Bijbel.  Met praktische oefening in het memoriseren van Bijbelteksten: probeer maar in 20 minuten een stuk bijbeltekst (Marc 4: 14-20) uit je hoofd te leren. Alleen al door het uitschrijven van deze tekst zag ik dingen die ik niet eerder zag: een nooit bewust eerder gelezen vers, structuur, meer diepgang. En gaaf om er over door te praten. En om weer extra handvatten te krijgen om met de Bijbel bezig te zijn. 

 Tot zover voor vandaag! 

 Mathilde