Geen onderdeel van een categorie

Nieuwe dag, nieuwe indrukken, nieuwe stappen.

Na 3 uur rijden door het prachtige Brazilië komen we aan bij de afkickkliniek. Na een rondleiding splitsen we de groep op. De ene groep gaat naar de mannen, de andere groep naar de vrouwen. Ik ga mee naar het gedeelte waar de vrouwen verblijven. Ze hebben een mooie overdekte plek waar we in een kring uit de zon kunnen zitten. Daar delen we getuigenissen.

Er hangt een fijne en open sfeer. Ik raakte onder de indruk van het getuigenis van een vrouw van 19 jaar. Ze had al veel ellende meegemaakt met o.a. drugs en misbruik. Ik vond het bijzonder dat ze er zo open over kon vertellen en dat ze ons bemoedigde. O.a. met psalm 91 wat gaat over de bescherming van God. Ze vertelde dat ze met de dood werd bedreigd en toen het pistool op haar hoofd stond hoorde ze de stem van God: ‘Jij bent mijn geliefde kind’ en de trekker niet over ging. Ook zocht ze het huis van haar opa, maar kon die niet vinden en kwam al dwalend bij de afkickkliniek terecht. Ik ben blij dat ze een veilige plek heeft gevonden waar ze haar leven weer op kan bouwen.

‘s Avonds gaan we naar de kerk. Als we beginnen zit de hele kerk vol met ongeveer 200 mensen. De vrouwen die we ‘s middags hadden gezien kwamen ook. De aanbidding was een feest. Ook al weet je niet precies wat je zingt, je voelt de verbondenheid. Ik mocht spreken over de koninklijke bruiloft uit Mattheüs 22. Dat was spannend, maar ik ben dankbaar dat ik ben uitgedaagd om te spreken. Zo fijn om te weten dat God ons ontvangt zoals we zijn en dat we die liefde mogen delen.