Brazilië 2018

Na een geweldige dag zaterdag, waarna we moe maar voldaan, toch wel laat in bed lagen, hebben we als groep afgesproken om zondag vrij ontbijt te hebben. Even een beetje bijtanken met een wat langere nachtrust.

Zondag zouden we om een uurtje of 12 pas vertrekken, maar we moesten wel nog even 500 lunchpakketjes maken. En natuurlijk met dit topteam was dat weer een fluitje van een cent.

Na een hobbelige rit in de bus kwamen we aan waar we de gemaakte broodjes en koffie uitdeelden aan de daklozen. Het raakte mij enorm hoe deze mensen in zelfgemaakte hutjes aan de kant van de weg leefden. Sommige van de zelfgemaakte huisjes waren zelfs van vuilniszakken gemaakt.

Er vormde zich al snel een grote rij en het deed me goed om de broodjes en koffie te mogen uitdelen aan deze aardige en respectvolle mensen. Vanuit de auto deelden we de broodjes uit en de koffie en zelf heb ik een tijdje met een dakloze vrouw gesproken. Wat mij opviel, was dat deze vrouw ondanks de armoedige omstandigheden zo optimistisch in het leven stond en zo en dankbaar was.

Aan de andere kant van de bus, hadden we 5 grote zakken en een koffer met kinderkleding en babyspullen. Ook hier ontstond al snel een rij en konden we heel veel kinderen en moeders blij maken.

Mede dankzij jullie donaties konden we hier voor een heel klein moment wat geluk en liefde brengen. Even een dag geen honger, niet denken aan hoe je aan je eten komt op een dag, je kinderen schone, nieuwe kleding geven. Wat voor ons een kleine moeite is, maakt zo een verschil! Al is het maar even voor een moment, voor één dag.

Het was bijzonder dat Johan en Brenda gelijk herkend werden van de vorige keer, dat de gesprekken doorgingen waar ze in december gestopt waren. Dus ja, misschien voor één dag, maar wel een dag die men zich herinnert. Gods Liefde uitdelen in Woord en daad! Dat is waar de stichting voor staat, en dat was nu weer mooi te zien,

Toen alle broodjes uitgedeeld waren en de koffie ook op was, zijn we naar de kerk gereden waar Johan die avond zou spreken. De boodschap die hij deelde (het 2^e gebod, heb de ander lief als jezelf) kwam deze avond voor het eerst echt bij me binnen, terwijl ik hem tijdens een One event in Amersfoort al eens eerder had gehoord. Wat me nou echt raakte, is dat het niet meer om mij gaat maar om de ander, niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij. Ik ben er echt blij mee dat ik mee ben gegaan met deze missiereis, het heeft mij veranderd. Na een lange dag stapte ik moe maar voldaan in de bus richting het missiehuis.

Miranda