Geen onderdeel van een categorie

Met een ‘ontbijt to go’ vertrokken we rond 7:00 u met de bus richting Cracolândia, een buitengebied van São Paulo, met alleen crackverslaafden. Onderweg hebben we Roberta en haar dochter Beatriz afgezet bij een tankstation, waar ze vanaf daar een taxi namen naar het vliegveld.

Als eerste hebben we meegewerkt aan het project Christolandia, te middden van het gebied Cracolândia.

Christolandia is een stichting die speciaal gefocust is om crackverslaafden te bereiken met Gods liefde op een hele praktische manier, d.m.v. het aanbieden van maaltijden, kleding, douche, en zelfs een knipbeurt.

Toen we aankwamen, was er voorafgaand eerst een dienst, daarna mochten we meehelpen met het uitdelen van de maaltijd. Wat me raakte was de enorme blijdschap die de vrijwilligers uitstraalden. Met het aanbieden van een maaltijd, knipbeurt, douche en schone kleding wordt er duidelijk zichtbaar dat elk mens kostbaar is, en zorg en liefde waard is.

Dat geeft hoop in een gebied waar het zo ontzettend duister lijkt.

Na het uitdelen van het eten werd alles heel snel opgeruimd , ik was onder de indruk van de samenwerking en structuur.

Ook kregen we een rondleiding op een van de projecten wat nog van start moet gaan, speciaal gericht op de kinderen van o.a. verslaafde ouders. Ze bieden allerlei educatieve vormen aan oa. muziekles, Jiu Jiutsu, balletles en voetbal. Ouders kunnen er o.a. kookles krijgen.

Zulke plekken zijn als een baken van hoop.

Als laatste zijn we nog door het gebied heengelopen.

Ik vond het heel heftig om zoveel verslaafden bij elkaar te zien. Op elke hoek stond politie en het blijkt dat vooral ‘s nachts de hel letterlijk losbreekt, qua rellen en zo.

Er liep ook een man vlak langs mij, en die stak gewoon even een spuit in z’n arm.

We hebben denk ik maar 10 minuten rondgelope,n maar het was verschrikkelijk. Ik merkte dat ik alleen maar kon bidden en dat ik niet eens meer emotie had, behalve dat ik boos ben dat satan nog teveel macht heeft.

Daarna zijn we nog ergens wezen eten en waren we eind van de middag weer terug.

Mirjam