Getuigenissen

Bianca

Ik was 2 weken voor het One Event geopereerd. Mijn galblaas moest eruit. Trauma’s uit het verleden hadden zich gevormd als galstenen zo groot als eikels. De wonden en napijn wilden maar niet dicht en weggaan. Tijdens de dienst ervoer ik geen pijn meer. Ik heb staan dansen en springen. Tijdens de doop van mijn zoontje Noël kon ik niet in de rij staan voor gebed. Ik zei tegen Jezus, ‘Ik sta hier. U weet wat er moet gebeuren. Mijn wonden van de operatie willen niet genezen.’ Toen ik thuiskwam waren alle wonden dicht. En nu verdwijnen langzaam de littekens ook.