De afgelopen dagen waren indrukwekkend, wonderlijk en soms zelfs intimiderend. Wat kan de duisternis aanwezig zijn in mensenlevens. De verbindende factor tussen de mensen in de klinieken, op straat en ons, is dat iedereen liefde nodig heeft. Heel veel mensen ervaren een tekort aan liefde en zoeken het tevergeefs in allerlei verslavingen. We hebben verwaarlozing, pijn en veel verslaving gezien. Gelukkig is onze God goed dat Hij daar een oplossing voor heeft gestuurd in de gedaante van Jezus!
Vanmorgen tijdens de overdenking werd besproken dat we mogen omzien naar elkaar. Dienen en ontvangen, geven en nemen, zaaien en oogsten. Zo hebben wij de afgelopen week gediend, gegeven, gezaaid en mochten we vandaag ontvangen, nemen en oogsten. De dag doorgebracht in het park van Saõ Paulo waar we even de tijd konden nemen om de afgelopen dagen te overdenken.
Ik kijk met bewondering naar onze groep. De transformatie die bij iedereen binnenin heeft plaatsgevonden, in de afgelopen week, is op de gezichten af te lezen. Ik zie stuk voor stuk stralende mensen bij wie patronen zijn doorbroken, herstel heeft plaatsgevonden en bij wie de harten gevuld zijn met liefde. Zijn liefde!
Aan het einde van de middag hebben we geprofeteerd over elkaar zonder dat we elkaar zagen. Mooie, bevestigende woorden waarbij de Geest ons als kanaal gebruikt om de ander te bemoedigen. Aansluitend was er tijd voor het bezoeken van een winkelstraat en dit was een hele andere kant van Saõ Paulo.
Als afsluiter werd onze innerlijke mens getrakteerd op een heerlijke maaltijd en begon de terugreis. Wat we vandaag hebben ontvangen in de rust gaan we morgen weer uitdelen.