Brazilie 2023

Vandaag staat in het teken van geven. Het geven aan de allerarmsten. Het geven van hoop, geloof en liefde. Gisterenavond hebben we 500 boterhammen klaargemaakt met ham en kaas. 

De dakloze mensen (en vaak ook verslaafd) leven in barre omstandigheden. Ik zie magere mensen. Mensen met geen of slecht schoeisel. Vermoeide blikken. Hongerig. Samengeraapt afval zorgt voor een verblijfplaats. Van hygiëne is weinig sprake.

We parkeren de bus en de mensen komen al snel aangelopen. Ik geef brood en flesjes water en zie hoe blij ze zijn. Omdat ik een beetje Spaans spreek stel ik mezelf voor en vraag ik naar hun naam. Op mijn vraag hoe het met ze gaat, antwoorden ze allemaal: “goed”. Bijzonder. Ik heb korte gesprekjes. Ik zie dat ze het fijn vinden. 

Met handen en voeten bied ik aan om voor ze te bidden. De mannen en vrouwen waarmee ik praat, zeggen allemaal ja. Hun ogen spreken boekdelen en lichten op wanneer je je aandacht nog meer aan hun schenkt.

Het raakt me wanneer ik besef dat een simpel “hallo, hoe gaat het met je” zo enorm waardevol kan zijn. Ik zie een duidelijk verschil tussen de mensen die verslaafd of geestelijk ziek zijn. Maar ik geniet van hun dankbaarheid. Hierdoor blijf ik met Jezus in mijn achterhoofd, geven, glimlachen en praten. Ik voel me ondanks de trieste omstandigheden enorm rustig en op mijn plek. Gods liefde doet zijn werk!

De volgende locatie laat ons nieuwsgierige kinderen zien, honden die kriskras over straat lopen en open rioleringen die achter de krotten lopen. Een knuffel en een aai over hun bol doet al wonderen. Ze stralen en vinden het fantastisch. Ook hier knoop je een gesprekje al snel al. Het geven aan deze arme mensen, vooral de oprechte aandacht en liefde, raakt me bijzonder.

Ik wil alle eer aan God geven en ben dankbaar dat ik Zijn liefde in woord en daad hier aan de andere kant van de wereld mag geven.