Geen onderdeel van een categorie

En dan zijn we alweer aangekomen op de laatste dag van het jaar. Wat een fantastisch jaar is het geweest voor de One In Him Foundation.

Eerst maar even de afgelopen dag in een blog verwerken:

Vandaag zou een vrije dag zijn, met een uitje en een spetterende afsluiting van het jaar. God had dan toch ietwat andere plannen voor ons. Zaterdag kregen we al op ons hart dat we toch nog een keer iets wilden doen voor de daklozen, waarvan er ook zoveel zijn in São Paulo, en we hadden met elkaar besloten om ontbijt te gaan uitdelen bij kleine groepjes daklozen. Zaterdagavond hebben we dan ook 50 ontbijtpakketjes staan maken met elkaar.

Zondagochtend na ons eigen ontbijt, en een vliegensvlug bezoek van Johan en Danila aan de slager voor de BBQ voor de avond, gingen we dan ook op pad.

Gewapend met een tank hete koffie, een tank koude melk, 50 pakketjes sandwiches en goede moed reden we van het terrein in Mairipora weg.

Alex wist een nieuwe plek, waar we nog helemaal niet geweest waren, en waar een aantal daklozen samenwonen.

Groot was onze verassing dan ook dat er, toen we aankwamen, overal vandaan, volwassenen, kinderen en vrouwen om onze bus en jeep heen kwamen staan. We werden er eigenlijk door overweldigd, en besloten al heel snel dat onze pakketjes nog geen 10% van deze mensen een ontbijt zou geven. Met pijn in ons hart reden we toch door.

De eerste de beste plek om even met de auto’s stil te staan, zijn we in overleg gegaan. En God raakte onze harten luid en duidelijk: Wat uitje?….. Eten geven aan deze mensen, daar zijn we hier voor, dus dat gaan we doen! Weer mede dankzij jullie donaties konden we deze beslissing in no time maken.

We zijn naar de dichtstbijzijnde supermarkt gereden, 50 broden gekocht, 500 plakken kaas, 500 plakken ham, 500 pakjes drinken en op de achterkant van de jeep hebben we binnen een uur 500 ontbijt/lunchpakketjes gemaakt. Wat een teamwork, met God zijn echt alle dingen mogelijk!

We waren klaar en snel onderweg weer terug naar deze plek, ondertussen in de auto een strak plan makend, omdat we toch wel een beetje overspoeld werden een uurtje eerder, en alles wel strak en in goede banen zou moeten gaan.

Aangekomen op de plek waar deze mensen “wonen”, zetten we de auto’s stil, formeerden ons in ons strakke plan, en zagen dat God weer hele andere plannen had. Waar wij chaos gezien hadden, heerste een orde die we hier nog niet eerder meegemaakt hebben. Waar wij dachten alleen iedereen wat te eten te geven en weer weg te gaan, gaf God ons tijd om Zijn liefde ook te delen op andere manieren.

Achter onze auto’s ontstond een rij van mensen, waarbij er gelijk door de bewoners werd aangegeven, vrouwen, kinderen en ouderen eerst. En dan pas de mannen, iedereen wachtte op zijn beurt, geen getrek en geschreeuw, alleen maar dankbaarheid en blijde gezichten. En er waren hierdoor maar 3 of 4 van ons bezig met het daadwerkelijke eten uitdelen en de rest mocht andere liefde laten zien. Gesprekjes, knuffels, “huis” bezoekjes, spelen met kinderen en kijken, horen wat we in de toekomst nog meer kunnen betekenen bij deze groep mensen.

Wat een ontzettend bijzondere morgen heeft God ons gegeven! Johan en Hennie gingen op blote voeten uiteindelijk weer de bus in. Zegt Hij niet in Zijn woord: ‘Voed degenen die honger hebben, geef de mensen een plek die geen plek hebben, en kleed degene die naakt zijn?’

Moe maar voldaan, reden we uiteindelijk om een uurtje of 1 weg. Zoiets kleins en zoveel dankbaarheid, dat heeft een enorme indruk achtergelaten op de hele groep. We raakten er met elkaar niet over uitgesproken hoe geweldig onze God is. Ja we moesten de mensen weer achterlaten, ja, er zullen mensen zeggen “druppel op een gloeiende plaat”, maar wij weten dat we voor deze mensen vandaag een verschil hebben gemaakt, een zaadje gezaaid, een lach op ‘t gezicht getoverd, en hoe dit zich ook verder ontwikkelt, zelfs dit kleine verschil, dit kleine gebaar kan grote gevolgen hebben! Zijn liefde blijft doorwerken, zelfs als wij weer weg zijn!

Aankomende week gaan Johan en ik terug naar de plek, om nog eens de mensen van een dag eten te voorzien. En misschien nog wat meer tijd door te brengen met de “leiders” van deze groep, want ik geloof dat God ook hier een mooi werk wil doen. Het enige wat wij hoeven te doen, is Zijn stem volgen!

In de bus onderweg naar een bijzondere plek ondertussen. Een mooi natuurgebied met watervallen, watersporten, jungle en wat toeristische bezienswaardigheden opzoeken. We hadden van te tevoren op internet een mooie plek gevonden. Wel een stukje rijden, maar ach, dat zijn we wel gewend, en na de mooie ochtend was niets ons meer teveel.

Nou, dat hebben we geweten……….. Na ongeveer 5 uur rijden, zoeken, zingen, plasstoppen, modderweggetjes, kwamen we uiteindelijk aan bij een droge rivier en dus geen waterval, geen toerisme, geen niks! Maar wel lol gehad….

Gelukkig hoefden we de weg terug naar huis niet te zoeken. Hulde aan de groep! Er is geen klacht of zucht over onze lippen gekomen. Het had mooi geweest, nu hebben we een mooie busreis gehad….

Rond een uurtje of 8 ‘s avonds waren we weer thuis en snel de BBQ aan. En we hebben een geweldig oud en nieuw mogen vieren met elkaar. Er was voor vuurwerk gezorgd. (Wat kunnen volwassen mannen toch ineens kleine jongetjes zijn als je ze een vuurpijl in de handen geeft.)

Zo rond een uurtje of 1 ‘s nachts waren de meesten al richting slaapplek gegaan, een aantal heeft nog gezellig zitten kletsen tot diep in de nacht.