Vandaag begonnen we de dag met aanbidding. We verhogen zijn Naam door te zingen, te dansen en ons te verblijden in Hem.
De overdenking ging over Psalm 23: ‘De Heer is mijn Herder’. We ontdekten dat we niet bang hoeven te zijn, hoe diep het dal ook is, want God is bij ons!
Na de aanbidding en overdenking bespraken blikten we terug op de campagne van 23 oktober. Velen van ons waren onder de indruk over de wonderen en tekens die zijn gebeurd zoals genezingen van pijn in de rug, pijn in de heupen en de bevrijding van een vrouw die eerst alleen gebed vroeg voor hoofdpijn.
We hadden na een heerlijk ontbijt een rustig programma op de planning staan. Namelijk een spa dag waar we een heerlijke massage kregen. Dit hadden we wel verdient na de intensieve dagen.
Ondertussen zag ik anderen van de groep die zich uitrekten in genezing.
Ik liep op hun af en vroeg of ze wilde kijken naar mijn benen. Er was een verschil tussen beiden benen en ze spraken hier tegen. De beenlengte was weg. Ik had ook pijn in mijn rechterknie en daar werd ook tegen gesproken en meteen trok de pijn ook weg.
Johan had ondertussen een uitgebreide lunch voorbereidt. Hier genoten we lekker van waarna we vervolgens een training kregen over het bidden tot God.
We ontdekten waarom gebeden vaak niet verhoord worden. Dit komt omdat we op een ‘verkeerde manier bidden’. We ontvingen handvaten hoe we op een betere manier konden bidden.
Hierna kwam het onderwerp vergeving naar boren. Daar begon de strijd in mij, er zat woede in mij en ik heb moeite om te vergeven en te vertrouwen.
Dit was het begin van mijn breekpunt, ofwel op weg naar mijn doorbraak. In de avond gingen we lekker eten in een sushi restaurant. Maar de onrust en verdriet in mij was erg aanwezig. Ik wilde zo snel mogelijk naar huis, terug naar Nederland.
Ik had mijn besluit genomen en deelde dit aan de groep. Terug op mijn slaapkamer kon ik dit bespreken met een lieve zus en huilde. Ze baden voor mij en konden mij troosten.
In de groep was onrust ontstaan over mijn vertrek, omdat niemand wilde dat ik zou gaan. Het was een tactiek van de vijand. We konden dit bespreken en er werd in autoriteit gehandeld om de vijand te bestraffen en ik ervoer bevrijding.
Ik begon te huilen en strekte mij uit naar Jezus. De waarheid werd tegenover de leugens van de vijand gezet. Daarbij wint de waarheid het altijd en dat maakt vrij! De volgende dag was ik als herboren en de onrust en de leugens waren helemaal weg. Nu ben ik bezig met herstel!
Dank u Jezus!